In mijn oren dreunen de golven en de slaap is een deken.
Rechts van me schreeuwt de zee bulderend en ontembaar. Links van me fluisteren de duinen en kreunt het binnenland zeurderig. De geluiden verdwijnen en de zee en de hemel en het strand en het koude zand en mijn lijf worden schaduw en ontastbaar.
Ik schuw het licht en ben het licht en het donker. Mijn huid is van weerbarstig leder. Ik proeft het zout op mijn lippen.
Ik ben de meeuwen in de lucht. Ik ben de slaap en het wekken.
Ik ben van zand en zout.
Ik ben honger en de kilte dringt in mijn botten. De zon kan mijn bloed niet warmen.
Ik ben reptiel.
Marmer.
De foto boven het verhaal en in de afbeelding galerij zijn gemaakt door fotocreateur Jannes Faber. Jannes is te volgen op twitter en heeft zijn eigen FlickR pagina.
